Wymyśliłam sobie, żeby zapisać chłopaków na basen.
Znalazłam szkółkę, która prowadzi jednocześnie na tej samej pływalni zajęcia dla kilku róznych grup wiekowych. W szczególności w sobotę o 10 rano jest kurs pływania dla przedszkolaków (4-6 lat - Starszy pasuje) i jednocześnie zabawy w wodzie dla maluszków (Młodszy kwalifikuje się do najstarszej grupy maluszków). Z maluszkami do wody wchodzi jedno z rodziców. Przedszkolaki teoretycznie mają sobie radzić same; ale miałam cichą nadzieję, że Starszy będzie się czuł trochę pewniej wiedząc, że mama jest na sąsiednim torze z bratem.
Miałam - bo Starszy oczywiście do wody nie wlazł. Nie jest kompletnie beznadziejnie: udało się go namówić do wejścia do budynku pływalni, a nawet na galeryjkę dla widzów. Ale byliśmy już dwa razy i nie widać perspektyw na to, żeby miał się normalnie przyłączyć do grupy.
Zresztą Młodszy też dał się zaciągnąć do wody za pierwszym razem tylko na 10 minut i nie włącza się do zabaw, tylko marudzi. Będziemy jeszcze próbować, ale nie wiem, jak to pójdzie. Zwłaszcza że Starszy się ostatnio przeziębił i w najbliższą sobotę nie będzie się nadawał na basen...
Za to - co ciekawe - przez resztę tygodnia, poza sobotą, chłopaki wydają się dużo bardziej entuzjastycznie nastawieni do basenu. Młodszy powtarza, że mu się podobało i że chce znowu - a Starszy tego wprawdzie nie mówi, ale z dużym upodobaniem rysuje odpowiedni fragment planu miasta.
Miałam jeszcze jeden problem z tym basenem: czy mówić prowadzącym o diagnozie zespołu Aspergera u Starszego. Z jednej strony, nie chcę ukrywać potencjalnie przydatnych informacji; z drugiej, nie chcę też żeby się niepotrzebnie przestraszyli/uprzedzili do niego. W końcu on ma tę diagnozę odrobinę naciąganą (a może nie powinnam tak myśleć?). Ostatecznie zdecydowałam się dawkowac informacje: na wejściu uprzedziłam, że dziecko jest nadwrażliwe słuchowo i może mieć problem z akustyką krytej pływalni; potem, kiedy już było wiadomo, jak się zachował, wyjaśniłam że "on tak zawsze" i że na to konto podejrzewają u niego ZA...
